Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі – Алматы: Мемлекеттік тілді дамыту институты. Б.Қалиев.. 2014.
гөзе — (Қарақ.: Шым., Хож.) көзе. Г ө з е толы суды төбесіне құйып жерге бір тамызбай жүре береді (Қарақ.). Сынса сарттың г ө з е с і, Төгілсе сарттың бозасы. Бұл мәтел «не болса о болсын» деген мағынада қолданылады. [Қарақалпақша гөзе (Рус. карак. сл … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
мәнжің — (Монғ.) қызылша. Бәкірақын сарттың м ә н ж і ң і н балалар ұрлап тоқтатпайтын (Монғ.). [Монғолша манжин қызылша (Монғ. қаз. сөз., 1954, 111)] … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
тасшәй — (Монғ.) кірпіш шай. Жылқышы Асылбек пен Байқозыны қамал маңын барлауға қалтырып, алдына салған елу қараны таныс саудагер сарттың қорасын қамап, өзі т а с ш ә й ішіп, аз тынықты (С. Тәу., Арм. тау, 98). Өзіндік құнның келесі бірлігі саудада жиі… … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
тоқаш — 1. (Өзб., Бост.; Жамб.: Қорд., Луг., Шу, Жам.; Алм., Кег.) бауырсақ. Тойда т о қ а ш көп болды (Өзб., Бост.). Т о қ а ш т ы майға пісіреді (Жамб., Жам.). 2. (Сем.: Көкп., Ақс.) пешке жапсырылып пісірілетін нан, тандыр нан. Ол мешке т о қ а ш… … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
